De neva ending Story vo dir und mir, vo dem wose da song woid und da Natur (A Gschicht)

Verse 1:

Kimm mied mir mied und I vazäi da a Gschicht
Und as End vo dera woas I säim no ned
Mach deine Aung auf, gäh ma bissal spazian,
Lossn Liachd und Farbn unsan Bligg entfian
Und du siggsd as Paradies,
Do wo mir wohnan, des muas sei, gwies

Verse 2:
Mei und des Banggal unddam Bahm, bei am Greiz,
Do sitz ma uns hi, na vafliagd de Zeid
De Vegal singan, es herschd Idylle pur,
Nur dei Schönheit übadriffd de der Natur
Grod neba unsra Bank,
Wirkt de Natur a wengal krank


Chorus 1:
Bigmäckschachdln, Dönadüddn, Glosflaschn drunnda as Gros scho vasengd
Da Müllkibe danehm is woi zum Spaß aufgstäid, do hau ma an Dreg hi, so hamm d`Leid sie des dengd.
Fliang auf am dafeidn Bürga,
Aus am Seifza werd a Würga


Verse 3:
Johannefeia, du hossd gsogd, dass du kimmsd
Durch deine woachn Haar, do fahrd ganz sanft da Wind
Solang as Feia no ned brennd, is ned warm,
I rudsch näa zu dir und nimm di indn Arm
Romantik liggd in da Luffd,
Dazua vom Gros da Duft

Verse 4:
Iadz kemmans endlich mied da Bugglspritz daher
5 Lidda Benzin es brennd, na wos wuisd denn no mehr
Mir schauns ins Feia, langsam werds uns warm
Aba drodzdem rugg ma no a bissl enga zamm
A Bahm brennd durch und brichd,
Indressant wos ma do sichd.


Chorus 2:
Bulldogreifn, Siloblahnen, gäibschwarza Rach dunkl am Horizont
In deine Aung spiagld sie wundaschee gschmoidzns Styropor, so wia de Stroin vom Mond
Da Gstank vo gschmoidzna Blassdig
Reduziad leichd de Romantik


Verse 5:
Durchs Doi weid weg do wahd da Glang vo de Gloggan
Während mir uns erschöpft aufs Hiddnbanggal hoggan
A Panorama wiases sunnsd nirgendds gibt,
In unsre Berg binne fast so wia in di valiabd
A Bäidl wia vor hunddad Jahr,
So wias sei soid, so wias nia war

Verse 6:
Do herom de staade Einsamkeit
Is Glickseeligkeit, fia uns zu zwoad
Loan di zu mir, sog nix, weil mir vastähn
Uns aa ohne irgend a Wort zu rehn
Auf oa moi duad a Kua an Schroa,
Mir sann nimma ganz aloa


Chorus 3:
Übad Bedonstrass vo da Gondl stiefen hundad Leid in Sandaln und komischn Gwand
Sie filman, blean machan Dreg und Radau und schwärman vo da Schönheit vom Bayanland
Habds scho recht, es is ja schee,
Doch dank eich werds nimma lang so geh


Chorus 4:
Ja und so endd de Gschicht vo dir und mir, vo dem wos I da song woid und vo da Natur
Du hossdas offd gspiad, denggd und gmoand, vor Draurigkeit üba d Wäid dua I nia dazua
Vielleichd as naxde moi,
Dass doch no sei soi.